Podniesienie dna zatoki szczękowej

Na początek jedna ustalmy, gdzie dokładnie znajdują się zatoki. W środkowej części twarzy, po obu stronach nosa znajdują się puste jamy. Wypełnione są one powietrzem, a rozwijają wraz z wiekiem. To są zatoki. Wyróżniamy następujące zatoki:

• parzyste zatoki szczękowe,
• komórki sitowe,
• zatoki czołowe,
• zatoki klinowe.

Dla dentystów najistotniejsze są oczywiście zatoki szczękowe. To dzięki nim mamy taką, a nie inną barwę głosu. Do ich zadań należy także ogrzewanie powietrza oraz jego nawilżenie, zanim trafi ono dalej. Dodatkowo zatoki te izolują nerwy i narządy zmysłów. Możliwe też, że ich zadaniem jest obniżenie ciężkości czaszki.

Podniesienie dna zatoki szczękowej – na czym polega ten zabieg?

Do wyboru dentysta ma dwie możliwości – technikę otwartą oraz zamkniętą. Technika otwarta polega na nawierceniu otworu w kości, odseparowaniu błony śluzowej i stworzenie miejsca, w którym można włożyć kość lub materiał, który może ją zastąpić. To dość inwazyjna metoda, ale podczas jej trwania można od razu wykonać implantację. To znacznie skraca czas leczenia. Zabieg jest jednorazowy.

Metoda zamknięta polega na włożeniu materiału do zatoki szczękowej poprzez wyrostek zębodołowy. W czasie tego zabiegu chirurg stomatolog wykonuje przewiercenie w miejscu zęba i uwypukla kość w zatoce szczękowej podwyższając dno zatoki. Zabieg ten jest znacznie bardziej angażujący i wymaga obecności kilku osób podczas jego wykonywania oraz dłuższego czasu. Jest mniej inwazyjny niż metoda otwarta, ale znacznie droższy.

Kiedy trzeba wykonać zabieg podniesienia dna zatoki szczękowej?

O tym, czy potrzebny jest zabieg decyduje lekarz oraz fakt, czy trzeba zastosować wszczep śródkostny. Stosuje się ten zabieg u pacjentów, u których nie było możliwe wykonanie implantów. Pacjent, który utracił zęby ulokowane w bocznej części szczęki, może być narażony na resorbcję. Proces ten sprawia, że kość będzie niskiej jakości, nie będzie jej też dostatecznie dużo, aby założyć implanty.

Przygotowanie do zabiegu

Każdy pacjent jest inny, dlatego chirurg przed każdym zabiegiem musi dać indywidualne zalecenia. Może to być na przykład stosowanie zalecanych past do zębów lub specjalnych płukanek. Bardzo ważna jest higiena jamy ustnej, której musi pilnować pacjent. Niekiedy potrzebne jest postępowanie przygotowawcze, które ustalane jest z chirurgiem oraz lekarzem prowadzącym.

Kiedy nie powinno się wykonywać zabiegu podniesienia dna zatoki?

Są sytuacje, kiedy trzeba się wstrzymać lub skonsultować szerzej, zanim przystąpi się do wykonania zabiegu podniesienia dna zatoki. Dzieje się tak w przypadku, gdy:

• pacjent choruje na cukrzycę,
• pacjent jest chory na nowotwór w obrębie jamy ustnej, a implant ma być wszczepiony w miejscu po niedawnej operacji,
• pacjent zażywający leki bisfosfonianowe,
• choroby układu nerwowego pacjenta oraz zaburzenia psychiczne.

Każdorazowo przed zabiegiem odbywa się konsultacja z lekarzem, na której warto nie tylko powiedzieć o swoich dolegliwościach, ale i szczerze porozmawiać o wątpliwościach i zadać pytania, jakie się pojawiają.