Potocznie erozja szkliwa, jest bardziej szczegółowo określana przez dentystów jako kwasowa erozja szkliwa – proces nieodwracalny, który w sposób niepróchnicowy uszkadza strukturę mineralną zęba. Erozja szkliwa, a dieta? Co mają wspólnego? Bardzo dużo! Stomatolodzy wielokrotnie podkreślają, że erozji szkliwa nie powodują czynniki mikrobiologiczne, ale kwasy zewnątrzpochodne i wewnątrzpochodne.
Kwasy zewnątrzpochodne, znajdują się naturalnie w produktach takich jak:
- soki owocowe w szczególności z cytrusów i kompoty takie jak np. z rabarbaru;
- owoce i warzywa (porzeczki, szczaw, rabarbar, cytrusy, truskawki);
- słodzone, gazowane napoje;
- produkty z obniżoną kalorycznością typu light;
- sosy i marynaty na bazie octu;
- wina wytrawne.
Kwasy wewnątrzpochodne:
Kwasy wewnątrzpochodne to głównie kwas żołądkowy, który wydzielany w nadmiarze i jednocześnie cofany w kierunku przeciwnym do ruchu treści pokarmowej może powodować uszkodzenia. Często czynnikiem ryzyka jest występująca choroba refluksowa, bulimia lub anoreksja. Do powstawania erozji może również przyczyniać się przewlekły stres bądź ciąża i wymioty, które w ich wyniku występują.
Erozja szkliwa – profilaktyka stomatologiczna
Przed zmianami w mineralnej warstwie zębów skuteczną ochronę zapewnia:
- przeplatanie pokarmów o odczynie zasadowym i kwaśnym;
- picie soków owocowych i kwaśnych napojów przez słomkę;
- odpowiednia higiena jamy ustnej;
- unikanie stresu;
- abstynencja alkoholowa;
- stosowanie preparatów uzupełniających codzienną higienę np. specjalistycznych płukanek;
- żucie gumy bez cukru.
